του Γεωργίου Βλάχου,
ερευνητή

Η κυβέρνηση δεν έπρεπε να κλείσει τις επτά λιγνιτικές μονάδες της Δ.Ε.Η., οι οποίες μάς παρείχαν ετήσια ηλεκτρική ενέργεια 5 GW. Δυστυχώς, η ενέργεια αυτή θα πρέπει να αναπληρωθεί με εισαγωγή ακριβού φυσικού αερίου, φωτοβολταϊκών ή ανεμογεννητριών. Λόγω της ενεργειακής κρίσης, έγινε προσπάθεια να ξαναλειτουργήσουν οι λιγνιτικές μονάδες. H μονάδα όμως της Πτολεμαϊδας έκλεισε εντελώς, ενώ οι άλλες έξι υπολειτουργούν, με αποτέλεσμα να μην λαμβάνουμε την πλήρη ισχύ των 5 GW αλλά πολύ μικρότερη.

Επίσης, η κυβέρνηση μέσω των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης, δεν μας ενημερώνει ποτέ για τα μειονεκτήματα (προβλήματα) που παρουσιάζουν τα φωτοβολταϊκά και ιδίως οι ανεμογεννήτριες. Αναφέρει μόνο ότι παρέχουν καθαρή και φθηνή ενέργεια και ότι η Ε.Ε. επιδοτεί τα κράτη-μέλη της με μεγάλα χρηματικά ποσά.

Σε γενικές γραμμές, τα φωτοβολταϊκά παράγουν ηλεκτρική ενέργεια μεταξύ 0% έως 25% της λει-τουργικής τους διάρκειας ζωής. Οι ανεμογεννήτριες παράγουν ηλεκτρική ενέργεια μεταξύ 0% έως 35%. Αυτή η ασταθής διακύμανση ισχύος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, έχει ως αποτέλεσμα ορισμένες περιοχές να αναγκάζονται να κλείνουν την αιολική ή την ηλιακή ισχύ σε περιόδους αιχμής. Oι λεγόμενες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παράγουν 300 φορές περισσότερα απόβλητα από ένα συγκρίσιμο πυρηνικό εργοστάσιο, προκειμένου να παράγουν την ίδια ποσότητα ενέργειας. Επιπλέον, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας απαιτούν πάνω από 400 φορές περισσότερη γη από ό,τι τα πυρη-νικά εργοστάσια, για να επιτύχουν την αντίστοιχη παραγωγή.

Για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, υπάρχει πρόβλημα στην αποθήκευση της ενέργειάς τους. Οι μπαταρίες δεν μπορούν να επιλύσουν το πρόβλημα της αποθήκευσης. Είναι υπερβολικά δαπανηρές. Και, παρόλο που οι λύσεις δικτύου ιόντων λιθίου μπορούν να αποθηκεύουν ενέργεια με ασφάλεια για μικρά χρονικά διαστήματα, είναι γεγονός ότι όσο μεγαλύτερη είναι η απαιτούμενη αποθηκευτική ικανότητα, τόσο λιγότερο αποδοτική και πιο προβληματική γίνεται η αποθήκευση μπαταριών. Έτσι, όχι μόνο η εξάρτηση από την αποθήκευση μπαταριών θα αυξήσει ακόμη περισσότερο τις τιμές καταναλωτή, αλλά είναι απίθανο ότι τα συστήματα δικτύου ιόντων λιθίου θα είναι ικανά να καλύψουν τη μεταβλητή ζήτηση σε κλίμακα που πλησιάζει την απαιτούμενη.

Φωτοβολταϊκά : Τα φωτοβολταϊκά παρουσιάζουν τα εξής μειονεκτήματα: 1) Η διάρκεια ζωής τους είναι μικρή (25 έως 30 χρόνια). 2) Δεν παρέχουν σταθερή ενέργεια, λόγω μη σταθερής ηλιοφάνειας. Γι αυτό, η απόδοσή τους είναι πολύ χαμηλή και μεταβλητή από 0 έως 25%. 3) Η ενέργειά τους απο-θηκεύεται αλλά είναι προβληματική. 4) Πολλοί από τους ηλιακούς συλλέκτες που εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 2000, πρέπει τώρα να καταστραφούν. Ειδικά εργοστάσια μπορούν να βγάλουν τα πολύτιμα στοιχεία όπως, το γυαλί, το πλαίσιο αλουμινίου, τα καλώδια χαλκού και το πλαστικό κουτί διακλάδωσης, τα οποία μπορούν να ανακυκλωθούν. Το υπόλοιπο μέρος καίγεται σε τσιμεντοκάμινους. Πρόκειται για μια απίστευτα ενεργοβόρα διαδικασία. Θα απαι-τηθεί πρόσθετη ενέργεια για την αποτέφρωση των 78 εκατομμυρίων μετρικών τόνων ηλιακών συλλε-κτών που εκτιμάται ότι υπάρχουν μέχρι το 2050. Οι ηλιακοί συλλέκτες δεν μπορούν να απορριφθούν με ασφάλεια στις χωματερές, καθώς περιέχουν επικίνδυνα επίπεδα μολύβδου, καδμίου και άλλων τοξικών χημικών ουσιών.

Ανεμογεννήτριες : Oι ανεμογεννήτριες, παρουσιάζουν τα ακόλουθα μειονεκτήματα: 1) Η διάρκεια ζωής τους είναι μικρή (περίπου 20 χρόνια). 2) Δεν παρέχουν σταθερή ενέργεια, λόγω μη σταθερού αέρα. Γι αυτό, η απόδοσή τους είναι πολύ χαμηλή και μεταβλητή από 0 έως 35%, σε αντίθεση με τις λιγνιτικές μονάδες των οποίων η απόδοση είναι σταθερή 47,5%. 3) Τα πτερύγιά τους περιέχουν τοξι-κές ουσίες, δεν ανακυκλώνονται και καταλήγουν σε ταφή. 4) Δεν μπορούν να αποθηκεύσουν ενέργεια.

Στις 12 Δεκεμβρίου 2020, στο μπλογκ ‘’Πύλη των φίλων’’, δημοσιεύτηκε άρθρο από τον κ. ΄Ακη Τσελέντη ‘’Περί της αγιοποίησης των ανεμογεννητριών’’ (Ο κ. ΄Ακης Τσελέντης σπούδασε Φυσική στο ΕΚΠΑ, Ηλεκτρονικά στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης και Γεωφυσική στο Πανεπιστήμιο Leeds της Αγγλίας. Είναι διδάκτορας Σεισμολογίας Γεωφυσικής του Imperial College του Παν/μιου του Λονδίνου, με μεταδιδακτορικές σπουδές στο Ινστιτούτο Σεισμών του Πανεπιστημίου του Τόκυο. Ίδρυσε το Σεισμολογικό Κέντρο του Παν/μιου Πατρών όπου και διετέλεσε Καθηγητής Σεισμολογίας Γεωφυσικής. Είναι Διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών. Επίσης, είναι Διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Τσουνάμι και Καθηγητής Σεισμολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών).

Ακολουθεί απόσπασμα από το ως άνω άρθρο, του Άκη Τσελέντη :

‘’Οι ανεμογεννήτριες απαιτούν την υποστήριξη θερμοηλεκτρικών σταθμών’’. H παραγόμενη ενέργεια είναι ασταθής. Κυμαίνεται μεταξύ του μηδενός και του μέγιστου, ώστε τα αιολικά πάρκα ποτέ δεν θα μπορέσουν να παράγουν φορτίο βάσης. Το σύστημα δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στα αιολικά πάρκα για να μείνει σταθερό, αλλά χρειάζεται πάντα διαθέσιμες εφεδρείες (φορτίο βάσης) από άλλη πηγή όπως τα ορυκτά καύσιμα. Όταν ο άνεμος σταματάει να φυσάει ή φυσάει λίγο, οι σταθμοί ορυκτών καυσίμων αναλαμβάνουν να παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα. Η ισχύς (MW) της εφεδρείας για να ανταπο-κρίνεται στη αιχμή ζήτησης, πρέπει να είναι ισοδύναμη με την ισχύ των αιολικών πάρκων σ’ ένα επιπλέον ποσοστό ασφάλειας περίπου 20%. Μάλιστα για να πετύχουν την αναπλήρωση, οι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί χρειάζεται να βρίσκονται σε συνεχή λειτουργία, επειδή απαιτούνται πολλές ώρες για να έρθουν σε σημείο που να παράγουν ρεύμα.

Ο ισχυρισμός ότι, με την κατασκευή μεγάλης κλίμακας αιολικά πάρκα αντικαθιστούμε συμβατικούς σταθμούς λιγνίτη ή φυσικού αερίου δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Τα χιλιάδες ΜW αιολικής ενέργειας που σχεδιάζονται να διεισδύσουν στο σύστημα, πρέπει να υποστηρίζονται από αντίστοιχα ΜW ενέργειας εργοστασίων άνθρακα, λιγνίτη ή φυσικού αερίου.

Οι ανεμογεννήτριες παράγουν ρεύμα χαμηλότερο της ονομαστικής αξίας τους. Καμία πηγή ενέργειας που χρησιμοποιούμε, δεν δουλεύει με απόδοση 100%. Για παράδειγμα, οι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί άνθρακα λειτουργούν με απόδοση 47,5% και οι πυρηνικοί σταθμοί με απόδοση 92,5%. Aντίθετα, οι ανεμογεννήτριες μεταξύ των ορίων ταχύτητας του ανέμου που λειτουργούν, παράγουν λιγότερο από το μισό της ονομαστικής τους αξίας. Κατά προσέγγιση, παράγουν έως 35% της ονομαστικής τους αξίας. Η ονομαστική ισχύς δεν συμπίπτει σε καμιά περίπτωση με την πραγματική παραγόμενη ισχύ, γεγονός που αποκρύπτεται από την αιολική βιομηχανία. Πρακτικά, για να βρούμε την πραγματικά παραγόμενη ισχύ, πολλαπλασιάζουμε την ονομαστική επί 35% (δηλ. 1MW X 35% = 0,35 MW πραγματική ισχύς)’’.